Motocykle wyścigowe to najszybsze z produkowanych obecnie jednośladów. Dzięki lekkiej konstrukcji i aerodynamicznym kształtom, pojazdy takie potrafią osiągać prędkości rzędu 300 km na godzinę.

Silniki ścigaczy najczęściej mają pojemność rzędu 125-1500 cm sześciennych, zatem aby móc prowadzić taką maszynę, wedle polskiego prawa, kierowca musi posiadać prawo jazdy kategorii A. Należy także zauważyć, iż tak zaprojektowana maszyna, mająca oszałamiające osiągi sporo kosztuje. Obecnie ceny motorów wyścigowych osiągają pułap kilkudziesięciu tysięcy złotych. Nie są to więc pojazdy, którymi będziemy jeździli codziennie do szkoły czy pracy, ale poważne, sportowe środki lokomocji, potrafiące łamać prawa fizyki.

Do tej pory najszybszym motocyklem świata pozostaje Hayabuza, która podczas testów rozwija prędkość 320 km/h. Inne, nieco wolniejsze pojazdy tworzą uznani producenci jednośladowej motoryzacji, np.: Suzuki, Yamaha, Honda, BMW czy Aprilla.

Mimo, że w sportowych konstrukcjach celują głównie Japończycy i Amerykanie, również Polacy mają na tym polu swoje szczególne osiągnięcia. Polskie motory wyścigowe nie osiągają co prawda tak zawrotnych prędkości jak nowoczesne ścigacze, jednakże niezbicie świadczą o geniuszu rodzimej myśli technicznej.

Najlepszymi przykładami polskich sportowych motocykli będą z pewnością:

• SHL WJ2 – piękny motocykl rajdowy o pojemności 172 cm3, zaprojektowany i wykonany w 1949 roku w Centralnym Ośrodku Doświadczalnym PZM.
• WSK formuły A – 125-centymetrowy motocykl wyścigowy z 1968 roku. Ważył zaledwie 74 kilogramy i mógł rozwinąć prędkość 120 km/h.
• COD – produkowany w warszawskim Centralnym Ośrodku Doświadczalnym w latach 50. i 60. Przy masie 80 kilogramów był w stanie osiągać 100 km/h.
• Promot – motor wyczynowy z 1969 roku, również produkowany w Warszawie, dokładnie w Ośrodku Techniczno-Zaopatrzeniowym, gdzie wcześniej produkowano motocykle “Sokół”. Poprzez swój spory ciężar (ważył ponad 100 kg), mógł rozpędzić się do prędkości 150 km/h.

Zobacz Zlot motocykli sportowych www.park7.eu.